Logia-Sti-Limni

Μου έδωσαν όνομα. Ήταν νύχτα κι είχαν γεμίσει οι ώρες μου το χρώμα της αμαρτίας όταν απρόσκλητοι νονοί ξεπρόβαλαν πίσω από τις σκιές των αναστεναγμών μου. Δεμένη χειροπόδαρα με βύθισαν σε νερά ποταμού θολά ρίχνοντας στο πρόσωπο οξύ. Μου έδωσαν όνομα! Και δεν με άφησαν ανώνυμη πλέον να γυρίζω στους πόθους σας, οι άθλιοι ζητιάνοι του έρωτά μου...

Φεύγοντας έβαψα τους τοίχους σου γκρίζους αφήνοντας στην πόρτα την ερώτηση που έκανα συνεχώς "Αλήθεια, πόσες φορές χαράμισες τη νύχτα με τα μάτια στον ουρανό, ελπίζοντας στην απάντηση, εκείνη την ίδια που τρέμεις; "