will you?...

- Λοιπόν, θα πολεμούσες για μένα;
Η βραδιά ξεκίνησε κι εγώ ακόμα ετοιμαζόμουν και βαριόμουν.
Αποφάσισα όμως να ξεκολλήσω για λίγο από τη μιζέρια που με έτρεφε μήνες και μήνες και να βαφτώ με τα χρώματα του πολέμου που διενεργείται σε μπαρ και clubs.
Κοιτούσα τον εαυτό μου σε ένα σκονισμένο καθρέφτη κρατώντας στο χέρι τη μάσκαρα, όταν τον είδα να με κοιτά πίσω και να μου κλείνει το μάτι.
Λες; Το ροζ κραγιόν θάφτηκε στο ντουλάπι που κοιμόταν καιρό και ανέσυρα εκείνο το παλιό, το κατακόκκινο.
Απόψε δε με νοιάζει τίποτα.

-Αλήθεια βαριόσουν να βγεις;
Έβαλα τα γέλια σηκώνοντας το 4o ποτήρι βότκα και ήπια την τελευταία γουλιά. Έσβησα το τσιγάρο.

- Πάμε μια βόλτα κόντρα στον άνεμο. Είσαι;
Με κοίταξε πίσω από τα μακριά του μαλλιά κι ύστερα πέρασε τα δάχτυλά του ανάμεσα στα δικά μου. Όλο το βράδυ είχε πιει ένα μόνο ποτήρι κόκκινο κρασί κι αναρωτιόμουν αν ήταν ικανό για να υψώσει τα φτερά του κάποτε.
Μια περίεργη ύπαρξη που προέκυψε στο μισοσκόταδο ενός μπαρ. Γνωστός στην παρέα, άγνωστος σε εμένα μέχρι πριν λίγες ώρες. Δεν είχε προλάβει όμως να ξημερώσει η νέα μέρα , όταν έσκυψε ξαφνικά στο αυτί μου καθώς γελούσα με κάποιον και με ρώτησε:

- Θα πολεμούσες για μένα, αν στο ζητούσα;

Έπαιζε εκείνη τη στιγμή το τραγούδι μου. Παράγγειλα δύο σφηνάκια για μένα και τον Dj και ξαναγύρισα προς το μέρος της βραχνής φωνής που έθετε ερωτήματα μέσα στη νύχτα.

- Ξέρεις την Πενθεσίλεια;ρωτώ.

Σχόλια

Ο χρήστης fetus είπε…
Ξέρεις την Πενθεσίλεια;ξαναρωτώ....
Ο χρήστης Penthesileia είπε…
;) άραγε;;;

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

με ένα εισιτήριο

Στην υγειά μας...

δεν χωράω